Son dönemlerde “mindfulness” diye adlandırılan ve birden çok ifade yardımıyla Türkçeleştirilen kavramı anlamaya çalışıyorum. Türkçe tanımlar özellikle şunu işaret ediyor: “O an içerisinde bulunulan ortam ve şartlara tamamen vakıf olabilmek..”

Bu yönde gelişebilmek için de şu prensiplerin yaşama entegre edilmesini öneriyorlar:
• Otomatik davranışlara hakim olup, uyarlama yapmak
• Yeni kategoriler oluşturmak ve eskilerini yeniden oluşturmak
• Yeni bakış açıları benimsemek
• Sonuçlardan çok süreci vurgulamak
• Belirsizliğe tahammül etmek, bunun içerisinde hareket etmeyi becerebilmek

Bugün baktığımda net olarak görebiliyorum ki büyük önderimiz Atatürk “mindulness” presniplerini uygulamada da bizlere örnek teşkil etmiş, üretkenliğin ve esenliğin dolayısıyla “iyi hissedip iyi olmanın” yani “mutlu olmanın” kapısını bize açmıştır. Kendisine ne kadar teşekkür etsek azdır…